Poëzie vaart mee – Reizigers De Vrede

Als er een kans voorbij komt om poëzie op een andere manier en op een bijzondere plek te brengen, grijp ik die met beiden handen aan. Toen theatermaker Heleen van Wiechen mij benaderde om mee te werken aan de voorstelling Reizigers in voormalig pakhuis De Vrede zei ik zonder de gevolgen te overzien ‘ja’. Een prachtige reis!

Bezoekers gingen met bootjes vanaf Lab 44 op het Hembrugterrein in Zaandam naar Pakhuis de Vrede. Ooit een stoommeelfabriek, nu een containeroverslag. Het oude gebouw is grotendeels niet in gebruik en niet onderhouden. De geschiedenis is nog te lezen in de stukke ramen, de gezaagde gaten in de vloeren en het stof.

In dit gebouw nam gids Teun de bezoekers mee op reis door het gebouw, door de geschiedenis van het gebouw en het leven van Anna. Anna was te zien als jong meisje, als puber, als volwassen vrouw en aan het eind van haar leven. Anna was de oma van Teun. Een ontroerende, afwisselende reis, waarin ook verbindingen werden gelegd tussen de wereldoorlogen en de schrijnende omstandigheden van vluchtelingen nu.

Reis naar het verhaal

In de korte repetitieperiode werd het verhaal geschreven, gespeeld en verder vormgegeven. Door de schoonheid van het gebouw, het krachtige enthousiasme van Heleen van Wiechen en een heerlijke groep spelers, dansers, schrijvers en collega stadsdichter Jeroen van Leeuwen liet ik me meevoeren van repetitie naar repetitie. Danste met koffers, mocht wat spookschrijven in het verhaal van verteller Petra van Dam en schreef gedichten. Poëzie en theater gaan prima samen!

Pakhuis de Vrede

Eenzaam fundament gebouwd in oorlogsdagen
verschanst in een stelling wordt overvlogen
Een te laat geboren kind, dat na de oorlog
genoemd zal worden

Hoopvolle vrede bloeit op en
stoomaangedreven wielen malen
de graankorrels nog voor het ontkiemen
tot broodbelofte

Het meel, maagdelijk wit, vult silo’s
als Farao’s paleizen in Jozefs dromen
kruipt tussen de kieren
verlijmt de vochtige muren
sluit de deuren

Wacht overbodig op een nieuwe wind

Nieuwe wind

De reis was tijdrovender dan ik voorzien had. En mooier. Spannender. Ontroerender. En veel te vroeg afgelopen! Theater is voor mij een nieuwe wind, waar ik graag nog eens op mee vaar.