Voor Fluxus by Night op de Klaas Katerstraat in Zaandam, waar ik een cursus poëzie aanbied, schreef ik een gedicht. Een gedicht voor op zolder, in het donker tussen de kostuums en attributen, met een lichtchoreografie van een collega bij Fluxus. Viermaal stegen we met zo’n vijftien mensen de trappen op voor een bijzondere ervaring.
Volgspot
Het donker breekt het licht in stukken, lost het op
Er is geen maan, er zijn geen sterren, geen vergezichten, geen horizon
Alleen een mens en een droom van wie en wat hij wil zijn
Duizend en één dagen niet geschenen zon
verbleken duizend en duizenden sterren
nog voor het ontstaan
kunnen dromen sterven
Pak een penseel, schilder met krachtige streken
lichte vlekken in het donker
Trek een mantel aan met vele kleuren
Speel met woorden, bouw een kasteel
met alle denkbare materialen
laat talent niet aan de strijkstok hangen
beroer de snaren
Spot niet met de vrijheid van kunnen beleven
van kunnen proberen. Spot niet met dromen
Ze kunnen wakker gekust
achter gesloten gordijnen
oefenen sterren stralen in de coulissen
fonkelen zachtjes door het doek
voordat het op gaat
Spot aan!
Laat het licht vallen op je gezicht
Verwarm je handen aan de zon, kom tot leven
Beweeg, speel, boetseer, kneedt, schrijf en musiceer
je eigen maan en sterren aan een oneindige horizon
waar het licht het donker in stukken breekt
en je droom blijft staan
Duizend-en-één dagen lang