Kun je over kunst, en poëzie in het bijzonder, een oordeel vellen? Natuurlijk valt er altijd iets te zeggen over een gedicht; over inhoud, over vorm, beeldspraak, ritme, originaliteit bijvoorbeeld. Zelf zal ik een gedicht niet als ‘goed’ of ‘slecht’ bestempelen en wil het schrijven van poëzie ook liever niet als wedstrijd zien. Toch liet ik me verleiden om jurylid te worden bij een poëziewedstrijd van Poëzie en Kunst.
Ook doe ik zelf ook wel eens mee aan een poëziewedstrijd. Soms vanwege de uitdaging om eens over iets anders te schrijven, soms om gelezen te worden, soms om de waardering en soms is het fijn feedback te krijgen op je gedichten. Omdat ik begrijp waarom je mee doet aan een wedstrijd én omdat ik zo graag poëzie lees, zei ik zomaar ‘ja’ toen ik gevraagd werd als jurylid.
De wedstrijd
Deelnemers konden gedichten bij vier verschillende schilderijen van Gea Zwart aanleveren. Gea en ik selecteerden tien van de zestig gedichten, die door gingen voor de publieksronde. Originaliteit, mooie vondsten, leesbaarheid, of het paste bij het schilderij waren gespreksonderwerpen en soms discussiepunten. Het publiek bepaalde via facebook uiteindelijk wie de twee winnaars werden.
Een paar juweeltjes
Bijzonder waren de verschillende invalshoeken. De één liet zich inspireren door het beeld en interpreteerde dat op geheel eigen wijze, een ander liet zich leiden door de titel van het doek. De één ontroerde, de ander liet je lachen. Over zestig gedichten iets schrijven is te veel. Een selectie van mooie, grappige, lieve of intrigerende zinnen lukt wel!
‘…hoe noem je dan mijn naam in je hoofd en was je dan alsjeblief zacht mijn gezicht’
‘Drenzerig de wind’
‘…zwijgen werpt een verse schaduw vooruit’
‘Dan is het vorig voorjaar verbrande ventje
Het geopereerde kind’
‘… en ik het applaus absorbeerde als een dorstige spons
‘het gebeurt gewoon perrongeluk’
‘een schaterend koraalrif’
‘de hemel op mijn rug’
‘…waar echt en kunst vervagen, is zij het meesterstuk’
‘…azijngedachten zijn een joy forever’
‘gewonde lantaarn’
‘Soms ijzelt de wereld een mensenhart dicht’
‘….lijven, die thans onze memoires schrijven’
”s Nachts is alles groot’
‘Schemerpijn’
‘Paddo,paddo,paddo. Vandaag douche ik zonder shampoo’
‘…..onder een donderwolk van gedachten
applaus verwachten’
De winnende gedichten
Everhard van Aken schreef dit originele gedicht bij het schilderij Licht en donker
Sla en Pandora
’s Ochtends ruik je het weer bij wakker worden
Als de geluiden nog gedempt zijn
Beslissingen genomen worden
De gevolgen onbekend zijn
De sla wordt in het rek gezet
Groen met een glinstering van dauw
De bonen onder omdat het juli is
Tomaten rood en rauw
Al snel verlept de sla
Tomaat verliest haar glans
De vraag is waar ik sta
En heb ik nog een kans?
Ik moet iets doen zoveel is duidelijk
De doos is dicht, jaren terug gesloten
De opening is wereldlijk
Mijn angst is stil en vastbesloten
Stil, sta stil en neem geen wijk
De doos is vele openingen rijk
En levenslang geduldig
Alleen ikzelf was sluiten schuldig
Pandora’s doos bood mij zich aan
En jaren heb ik daar gestaan
Voordat ik slechts één lid had opgelicht
Door tastend tillen zonder zicht
Gleed heel de doos onmerkbaar leeg
Verdwenen muren boden niets
Alsof ik door de ruimte fiets
Al blij omdat ik niet meer steeg
’s Avonds mocht ik landen
Verheugd, dat had ik niet verwacht
Met koude voeten naast de banden
Weet ik niet wat mij wacht
Bram Coureur schreef bij Leven en Dood een gedicht dat schuurt.
Op een dag
In het schuurtje
Waar hij schroeven in doosjes bergt
En even later aan het einde
Van de gangpaden
Na de laatste levensmiddelen
Waar het koopwaar ROKEN IS DODELIJK zweert
en zijn ogen branden
Als even later het licht op groen springt
En hij zijn auto het dorp uit draait
De weg op naar wat een gewone dag scheen
Als hij achter het stuur eindelijk huilt
Zonder blikken
Zonder blozen
Dan is het vorig voorjaar verbrandde ventje
Het geopereerde kind
Het levende maar voor altijd getekende kind
Dan is zijn kind zomaar daar
Alle gedichten nalezen kan tot 15 februari op de facebookpagina van Poëzie en Kunst.
De woorden heb je al.... 